çoğu insan bu eleştiriler karşısında yıkılıyor. hatta vazgeçip üsütüne bir de alay konusu oluyor. 'ahahahahah dediğime geldin mi' lerle boğuşup duruyor. ama yapma be. neden yapamayasın? nerden varıyorsun bu kanıya? güven azcık kendine canım benim. sen bunu başarabilirsin. sen kendine inanmazsan kim sana inanacak? hadisene ya. vazgeçme. bu hayat senin. denemekten ne çıkar? dene bi. dene de yapıp yapamayacağına kendin karar ver. önünde denemeyi bilen milyonlarca steve jobs'lar, mark zuckerberg'ler (bi doğru yazamadım şu soyadını) var. ilk adımını atmana engel olacak 'dırdır'lara karşı mark'ın, steve'in, einstein'ın var. sadece cesaretlen ve at şu adımı. gerisi çorap söküğü gibi gelir zaten.
seni kıskananlara, senin başarını kaldıramayanlara inat göster kendini. seni en iyi sen bilirsin. yani yapıp yapamayacağını ancak sen bilirsin. o yüzden bi güzellik yap kendine ve o ilk adımını at. sen zararlı çıkamayacaksın. yapsan da yapamasan da sen kazanacaksın.
ya yapıp kendini kanıtlayacaksın
ya da yapamayıp aklından bir soru işaretini kaldıracaksın.
hele bi dene.
