Bazen sadece gitmek istersin. Ya da daha doğrusu kaçmak... Kimsenin bilmediği köşene çekilmek istersin. Korkmuşsundur. Yorganının altına saklanmaktır tek isteğin... Kendi yarattığın canavarlardan ya da kendinden kaçmaya çalıştığının farkına bile varmadan...
    Gittim ben.
    Bir kez daha...
    Etrafımdakiler için gittim.
    Kendim için gittim.
    Kırıldığım için...
    Gittim...
Bavulumu toplayıp... kimsenin bilmediği o köhne odamdayım şimdi. Ne ben varım... Ne de başkası...

Yarın gün yine doğacak... Ve ben bu sefer cesurluğumla korkularımı bir bir döveceğim.

Sen de korkma! Elbet bunlar da birer birer geçecek.

Mezun oldum ve boşluktayım. İşsizim işsizsin işsiziiizzz...

Anlayacağın sıyırma noktasına kadar geldim.

Eve geri dönmek kadar sıkıcı bir şey yok. Ailemle tekrar yaşamaya başlamak kadar kötü bir şey yok. Oraya çıkma, buraya gitme, geç kalma... Yeter ama ya! Eve tıkıldım kaldım. Ne dışarı giderken rahat var ne dönerken. Erkek olmak varmış... O partiden bu partiye, o arkadaşın yanından bu arkadaşın yanına gitmekten bıkmayan beni eve kapatsınlar :( olcak iş mi :( helpmipiliz helpmii)

Çok sıkıldım çok bunaldım yeter eve tıkılıp kaldım. Otur otur nereye kadar biraz coşmak lazım!

Benden size tavsiye: okurken dilinizi milinizi iyice geliştirin. staj da yapın. Ben yapmadım. Ceremesini çekiyorum.

Saygılar.

Mezun kız:(