meraba gençler. bugün kurban bayramı malum. bizde dün gittik kurban ettik o güzelim hayvanı. yazık. üzüldüm. ''böyle olmak zorunda değildi.'' diye düşündüm.
ya hayvanlar bir olup bizi kurban etselerdi?
ankaraya geldim bayram diye. ailemin yanına. sonra gittik geredelere o güzelim hayvanı kesmeye. deliymiş. bir türlü yatıramadılar hayvanı. direndi de direndi. o direnirken yan tarafa ineğin teki geldi. mö de mö. bizimkisi duyunca kızın sesini anladı başına bişey gelicek. ağladı lan. bildiğin ağladı hayvan ''kaçamıyorum sevgilim güle güle'' dercesine möleyerek, tuttu gözlerini kapatsın diye takılan poşeti çıkardı attı. nasıl korkmuş nasıl üzülmüş. pörtlek pörtlekti gözleri. sonra sevdiceğinin( belki arkadaşı bilmiyorum ben sevgilisi yerine koydum) gözlerinin önünde katledildi hayvancağız. biz yiyelim diye. bayram diye.
niye mi anlattım bunları? vejeteryan falan değilim. hayvan hakları koruyucusu falan da değilim. sadece.. üzüldüm lan işte.
sonuçta o hayvancağızın etini yedim mi yedim.
bunları yazıyosun madem yediğini niye söylüyosun eh be güzelim? der gibisiniz. duyabiliyorum. ama hepimiz senede bir kez aynı şeyleri yaşıyoruz hemen hemen değil mi? ben sadece bunları dile getirdim. paylaşmak istedim. işte hepsi bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder