bugün günlerden perşembe. az kaldı cumartesine. sıkın azcık dişinizi. ben rahatım tabi. hocalarımız sağolsun bayram sonrası ders yapmayalım dediler. açık açık; ''siz burda olmazsanız ders yapamazyız, duvara mı ders anlatıcaz? o yüzden size kalmış bi durum.'' diyip bize gücümüzü farkettirdiler. Ee haliyle gitmedik. gitmedim. belki de gitmişlerdir bizim şerefsizler. bilmiyorum ki. neyse niye gitsinler ki? gitmemişlerdir canım. neyse gitseler de not buluruz elbet.
üniversite dönemimden bir kuple dinlediniz. sevgiler.
bugün çok standart bir gün olarak başladı ama akşama her an her şey değişebilir. bizde deliler hiç eksik olmaz. herbiri birbirinden manyak bizim çocukların. severim kerataları. sağolsunlar onlar olduğu sürece bir günümüz bir günümüze benzemiyor. her gün başka bir şey. her neyse ben niye size bizimkileri övüyosam. gene saçmasapan şeylerle döşedim buraları. ama napayım beni anlamanız için kendimi tam olarak size anlatmam lazım. e anlatıyorum ya. tanıyın işte.
üniversite hayatı önemlidir gençler. her birimiz elimize işimizi aldığımızda özleyeceğiz buralardaki anılarımızı. kimimiz belki bir daha hiç görüşemeyeceğiz. bambaşka hayatlarımız olucak. o yüzden nerde olursanız olun üniversite hayatınızdan zevk almaya bakın.
bütün her şey ders değildir. arkadaş ortamıdır. arkadaşlarınızı olgunlarından seçerseniz, her ortamda eğlenirsiniz. biz dersten arta kalan vakitlerimizde 101, batak falan oynuyoruz. -ben batak bilmiyorum onlar oynuyor ben izliyorum.- geziyoruz, tozuyoruz, eğleniyoruz. ama hep sevdiğimiz insanlarla. ve birbirimize öyle çok giydiriyoruz ki. ne makaralar ne makaralar... neyse ki hepimiz aynı kafadayız kimse kimseye alınmıyo. alınsak da rahat rahat senin ağzını burnunu dağıtırım lan doğru düzgün konuş diye araya girebiliyoruz.
kısacası kendi denginiz arkadaşlar edinin.
ve
kendi kendinizi hem duygusal hem mantıksal anlamda eğitip geliştirin.
benden bu kadar.
arividerçi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder