27 Kasım 2014 Perşembe

cahillik başa bela

cahil insana laf anlatmak 'zor' diye bi şey yok. imkansız. cahile bir laf anlatacağına git bin tane şey öğren. en azından değerini bilen birini bulur anlatırsın, bi faydan olur. araştırın bilgilenin ekonomiye can verin. cahilin ağzına laf vermeyin.

cahil diye bahsettiğim adam.. babam.. hiç anlaşamadık babamla. annem de öyle.. kardeşim de(kardeşim arayı idare edebilen tek kişi ama o da anlaşamıyor.).. annemle babam arasında bi kuşak çatışması var. ve kesinlikle birbirlerinin dilinden anlamıyorlar. arada kalan tabi biz çocuklar.. işte ben o arada kalmalardan hoşlanan bi insan değilim. dedim babamdır.. bizi anlayabilir. iletişim kurabilirz, konuşabiliriz dedim. dedim dedim de nerdeee?? babam bildiğin gelenekselci, kimselere eyvallahı olmayan ille de ben, benim dediklerim diyen bi adam.. olmaz olsun böyle baba dedirtti bana ya. bi insan kızına nasıl böyle davranabilir?

internette psikolojiyle alakalı bi eğitim vardı. karşıdaki insana önce olumlu yönlerini söyleyip sonradan eleştirini yaparsan, karşıdaki eleştiriyi tehdit olarak algılamıyormuş. önce öv, sonra eleştir. bunu yapmaya çalıştım babama. sen iyi bi babasın ama bağırmaman, dinlemen lazım dedim babama. sonuç; olumsuz tabi. bi de üstüne bağırmalar, küfürler, sen kimsinler, piç kurusular.. neler de neler. özet geçersek sonu karakolda bitti.

psikolojik şiddetten ifade versem bile siciline işliycekmiş.. bunu duydum. bu yetmezmiş gibi bir inkar çabaları, yalanlamalar bi de üstüne mağdurum ben ayakları.. çıldırdım.

babam dediğim adam cahil bir adam. (cahil dediğime bakmayın, okumuş etmiş, çalışan bi adam) gelenekselleşmiş aile yapısının dışını düşünmeyen, geçmişinde yaşayıp değişime açık olmayan bi adam. ben bu yüzden babama cahil diyorum. tek gerçek o. dünya yalan. e bunu değiştirmeye çalışırsan... e bi de üstüne bunun abisi var kardeşi var... onlar da sana karşı doldurursa.. sonuç ne olur.. evlat=düşman. ha bu olaylardan dolayı değil aramızdaki evlat düşmanlığı.. ben kendimi bildim bileli var. çocukken ne kadar tapsam da babama.. (o zamanlar çocuktum. her kız gibi aşıktım babama.) güzel de büyüttü beni bi elim yağda, bi elim bağda.. ama bi kız çocuğu için en önemlisi babadır baba. maneviyattır.. e hani? hani benim fikrini sorup sayacağım babam? konuşabileceğim babam?

demem o ki.. siz siz olun laf anlamayıp, dinlemeyene bi iki çift laf anlatmaya çalışmayın. siz zararlı çıkarsınız. anlamayacaklar sizi. sen ne desen boş.hatta mark twain'in bi lafı var; '' cahil insanla tartışmayın. önce sizi kendi seviyesine çeker, sonra da tecrübesiyle yener.'' diye. he diyin geçin.

tecrübemi alın saklayın bi köşenize.

benden bu kadar.






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder