Bugüne kadar istediğim şeyi alamadığım olmadı. Ne yaptım ettim bir şekilde istediğim şeye ulaştım. Azim midir hırs mıdır bilemem ama ne yaptım ettim aldım ne dilediysem... Gerekirse herkesi, her şeyi karşıma ala ala...

Ama...

Elime ne geçti dersen... Kocaman bir yalnızlık... Çünkü o hırs o azim yüzümden hep sevdiğim insanları karşıma aldım ben. Arkadaşlarımı, dostluklarımı karşıma aldım. Ama gel gör ki onlarsız da yaşanmıyor be brütüs...

Hırsım gözümü kör etti. Kalbimi dinledim. Herkese tıkadım kulaklarımı... Bütün bencilliğimle, bütün benliğimle kalbime hizmet ettim. Elimi kulaklarımdan çeken insanlara inat... Hep kalbimi dinledim ben... Yapmak istediğim neydi? Onu dinledim. Bir kere mi gelicez dünya'ya diye diye... Etrafımdakileri boca ettim dünya'ya...

İlk defa bu sefer... Kurdeşenler dökmeme bile sebep olsa... Kabullendim! Her istediğimi elde edebilirim evet! ama... Değmez! O sıcacık dostluklara değmez... Arkadaşlıklara değmez... Bunca yıl hala yanında duran insanlar uğruna değmez... Benim için değmez... Aslında değer de... Bunca kalabalık için değmez yani...

O yüzden sen sen ol. Hiç kimseyi 'hiç' yerini koyma. Omzunda duran ellerden tut. Kendin için onlara sahip çık. Sen onlar varken mutlusun. Onların olmadığı zamanları da biliyosun. Onlarsız olmaktansa bi parçan da eksik kalsın be güzelim. 4 4'lük değilsin. 4 3'lük kalsan da sen sensin. Varsın 1tanen olmasın. Yarım kalsın.

Bırak her şey dengesinde kalsın...

Sevgilerimle....