Neden ben? Bi insana ben değer verirken neden o bana vermez? ben fedakarlıkları bir bir yaparken neden o kendinden bir kere bile ödün vermez... neden...

neden mi cevap vereyim... bir... götü kalkmıştır artık... iki seni değil senin sevmeni, sevgini, ilgini seviyordur... üç... bir kere kazandı seni... ne gerek var bir daha kazanmaya... her gün seni kazanmakla, seni sevmekle mi uğraşıcak.. yav bi git helee...

gerçekten bunu yaşayan var mı? bilmiyorum ama gerçekçi bakmak gerekirse ilk sevdiğim kişide tattım ben bu duyguyu... ve ne zaman dönüp dolaşıp bu duyguyu arasam... kimsede bulamadım... (bir kişi daha vardıysa da baştan olmadı) Çünkü ben ne kadar eskisi gibi olsam da(olgunlaşarak), eskisi gibi sevmeye hazır olsam da... onlar değildi... beni sevmeye... beni bırak kendilerini sevmeye hazır değillerdi...

neyse... diceğim o ki

sen kendini sev...

birileri gelir birileri gider...

bugün bi insanı beni sevmediğini düşündüğüm için terkettim...

sevse uğraşırdı beni geri döndürmek için... gram umrunda olmadı.. ne kadar da haklıymışım.. onun beni sevmediği konusunda... keşke haksız çıksaymışım... ama oldu işte...

bu durumdaki tek güzel şey... en çok değer verdiğim kişinin kendim olması... kendini sevmenin ne kadar değerli olduğunu şuan anladım... eğer kendimi sevmeseydim... yarın hala ağlıyor olurdum... ama şimdi farkına vardım kii ben yarın silip attım hepsini... bu gece son kez dinliyorum ayrılığın acı verici şarkılarını... ve elveda diyorum güzel gidemeyen bu aşka... elveda güzel sevgim... hoşcakal...